In mijn werk onderzoek ik: wanneer heeft iets de potentie om kunst te zijn? Daarbij laat ik me inspireren door banale en afgedankte vormen en objecten. Ik vraag me af hoe ze zijn ontstaan. Waarom bepaalde keuzes zijn gemaakt in de ontwikkeling en vormgeving ervan. De maker van de oorspronkelijke objecten heeft nooit de intentie gehad dit kunst te laten zijn, maar toch lijkt het alsof hij het genre wilde mis- of gebruiken: wel de lusten en niet de lasten.

Door de waardeloze objecten nieuw leven in te blazen werpt de vraag zich op: hebben de werken bestaansrecht? Is het (nog steeds) betekenisloos? Of wordt het de basis voor een nieuwe inhoud?